Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Τα «γιατί» μου ψάχνουν «επειδή»...



Τι περιεκτικότητα σε «θέλω» και «πρέπει» έχει το διάλυμα της ζώης; Όταν επιτέλους....δέησα να...ολοκληρώσω τις σπουδές μου στη Χημεία και παράλληλα τις πρώτες ερασιτεχνικές σατιρικές παραστάσεις, αναρωτήθηκα.

Που πάει η γενιά μου; Τι την απασχολεί;
«Galea ή Guzel ?» «Prada ή Ζara
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω!
Μπήκαμε στις καλύτερες σχολές και...;
Κι αν αγοράσαμε τα ακριβότερα παπούτσια, ξέρουμε που πάμε;
Shopping therapy. Μας θεραπεύει;
Αλλάζουμε διάθεση, αλλάζοντας παντελόνι;
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω!
Τι διάολο έχει πάθει η γενιά μου; Από το πολύ χάϊδεμα, χαϊδ(ζ)έψαμε;
Που είναι το όραμα, τα «πιστεύω» μας; Ακολουθούμε γραμμές; Αν ναι, γιατί δεν χαράζουμε τις δικές μας; Αυτό φταίει;
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω!
Τι επόχή! Η ελευθερία του λόγου «γκαζώνει»! Η ελευθερία της σκέψης; Σήκωσε χειρόφρενο...;
Η αυτοεκτίμηση των νέων....πως είναι στην υγεία της;
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω!
Που πάμε; Εμείς...δεν...είμαστε ο καρπός κάποιου έρωτα ή έστω ενός σπασμένου προφυλακτικού;
Really, oι γονείς είναι εδώ ή μας παρατήσαν με την πρώτη γκόμενα;
Και όταν είναι εδώ, είναι όντως εδώ;
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω!
Που πάμε;
Νοιώθω πως βρίσκομαστε πάνω σ’ ένα διάδρομο γυμναστικής που μας αναγκάζει να λαχανιάσουμε, να τρέξουμε. Για ποιό λόγο...αφου βρίσκομαστε στο ίδιο σημείο;
Οι διάδρομοι της γυμναστικής πάντα μου θύμιζουν τα κακόμοιρα χαμστεράκια στον τροχό του κλουβιού ή το γάϊδαρο με το καρότο. Το καρότο έχει χάσει όλη τη βιταμίνη και ο γάϊδαρος «γαϊδουρογκαζώνει».
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω!
Που πάμε λοιπόν;
Γιατί πάμε; Είναι η ζωη, ζωή;
Υπάρχει Θεός...πέρα από το Ρουβά; (Άθλια απορία...)
Ανακυκλώνουμε...πέρα από τους πολιτικούς;
Γιατί ψάχνουμε δύναμη έξω ενώ είναι μέσα μας; Γιατί να μην ζητάμε δάνειο από τους εαυτούς μας;
Ποιός φταίει; Το «εγω», το «εμείς»; Ποιός φταίει; Εγώ, εσύ, αυτός που κάθεται στην γωνία και διαβάζει εφημερίδα, ο ματάκιας απέναντι, οι κουτσομπολίστικες εκπομπές, ο καθρέπτης, η έλλειψη βιταμίνης D, το νέφος, η ανεπάρκεια αγκαλιών, το ότι τα ’χουμε όλα έτοιμα-delivery;
Δεν είναι μόνο αυτό, το ξέρω...


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη όπως πάντα γράφεις εύστοχα.
Μια φίλη από το Μεσολόγγι