Αντίο Μίκη

Προσωπικότητα, αυθεντικότητα, εθνική ομοψυχία...  

Ο Μίκης, ένας άνθρωπος - σύμβολο. Σύμβολο του αγώνα, της ενότητας, της ειρήνης, της αγάπης. 

Έβαλε την ποίηση στη ζωή.  

 Με τις νότες... αναζητά την αρμονία τη μουσική, την κοινωνική, τη συμπαντική. 

Ένας άνθρωπος καλπάζει προς το άπειρο, με χαμόγελο, γλύκα αλλά και δύναμη - φλόγα.  

Ένας ποιητής, ένας πολίτης του κόσμου, δίνει στην Ελλάδα την οικουμενική θέση και διάσταση που της αξίζει.

 

Στην εποχή της εικόνας, την εποχή που οι σχέσεις κρύβονται πίσω από τα πληκτρολόγια... ας εμπνευστούμε από το Μίκη.

Η απώλεια του Μίκη συμβολίζει την ουσία που χάθηκε.   

Ας οραματιστούμε, με σεβασμό, ωριμότητα... όχι για την επιβεβαίωση... αλλά για κάνουμε τη χώρα μας, υπόδειγμα.   

Ας μην αφήσουμε τον ατομικισμό και τις αμφιβολίες, να τρώνε τις σάρκες μας. 

Ας μη βολευόμαστε. 

Ας κοιταχτούμε στα μάτια, όπως παλιά.

Ας εκφραστούμε. 

Ας συνυπάρξουμε, με εν συναίσθηση.  

Αντίο στο Μίκη, στο διαχρονικό καλλιτέχνη, στην πηγή έμπνευσης, στον καλλιτέχνη - φάρο.

Μίκη Θεοδωράκη, γλυκέ μας παππού, σε ευχαριστούμε για όλα. Μαζί σου ονειρευόμαστε ένα καλύτερο κόσμο.