Ο Γιάννης Γουλές γράφει...: Η δύναμη της ακινησίας (COVID-19)

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. O κωμικός συγγραφέας, κάνει τις κραυγές του... λέξεις, κείμενα.

Γράφω κείμενα. Κείμενα που άρεσουν σε πολλούς. Κείμενα που αποτυγχάνουν. Κείμενα που γαργαλούν ψυχές. Κείμενα αυτοσχεδιαστικά. Κάποιες φορές γράφω, για λίγους. Λίγους που κάνουν για πολλούς.

Ξεκινώ από τον πανικό. Ο πανικός είναι δώρο, είναι το πηχτό σκοτάδι. Είναι όμως κι ο θυρωρός που ανάβει - καλωσορίζει το φως.

Ο πανικός αγαπά το χάος, την αταξία, την απειθαρχεία. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά. Είμαι απείθαρχος εκ φύσεως... γι' αυτό επέλεξα την κωμωδία ως το μόνο γήπεδο μέσα... στο οποίο αποκτώ ανόρια ψευδαίσθηση - ελευθερία.

Ως υπερκινητικός, θυμίζω ηλεκτρόνιο. Κινούμαι γιατί το σώμα μου παράγει ντοπαμίνη που είναι η ορμόνη της χαράς. Όμως... αν μου νοηματοδοτήσεις γιατί πρέπει να κάτσω ακίνητος, τότε πειθαρχώ, κάθομαι, υπηρετώ κανόνες, γεύομαι την οριοθέτηση.

Στην περίπτωση μας, αναφέρομαι στους κανόνες της δημόσιας υγείας, στη χώρα... τους σύμπαντος... σε αυτό το άυλο, αόρατο νήμα που συνδέει όλους μας, οικουμενικά.

Ο «στρατηγός» Τσιόδρας στη μάχη κατά της πανδημίας του κορωνοϊού

Κανόνας ίσον ελευθερία. Τι άλλο είναι η ελευθερία, η υγεία.. εκτός από συνώνυμο της ευθύνης, των ορίων, της συναισθηματικής ωρίμανσης, της αγάπης, του αυτοπροσδιορισμού, της επάρκειας, του αυτοσεβασμού, της ευγένειας, της αλήθειας, της υλοποίησης τους οράματος;

Όραμα. Άφησα για λίγο το επιστημονικό θέατρο στα σχολεία. Άφησα το θέατρο, το Γκόγκολ, τον Τσέχωφ, τον Αριστοφάνη, τους σύγχρονους σατιρικούς καλλιτέχνες, που βλέπω ακόμα στον ύπνο μου.

Πήγα προς τη μεριά της Μαρί Κιουρί, προς την Ιατρική Επιστήμη και τη σύνδεση της... με θεμελιώδεις έννοιες των φυσικών και βιοχημικών επιστημών.

Πέρασα 5-6 έτη στην Ιατρική Σχολή Αθηνών ως χημικός-ερευνητής. Χρόνια όμορφα, φωτεινά, ελεύθερα.

Θυμάμαι... πως για να κάνουμε μια εργασία ή να σκεφτούμε μια νέα ιδέα, ένα εύρημα... ψάχναμε, ξεψαχνίζαμε τη βιβλιογραφια.

Αναζητούσαμε τα πιο σύγχρονα ευρήματα πάνω στο εξιδικευμένο επιστημονικό μας πεδίο. Αν όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, ας έρθουμε στο εδώ και τώρα.

Δεν εχω τηλεόραση. Δεν είχα στο σπίτι από μικρός. Αλλά αυτές τις ημέρες, παρακολούθησα τα ΜΜΕ.

Από τις ώρες μελέτης, αλίευσα κάποια άρθρα ή κείμενα τα οποία αξιολόγησα ως επιστημονικά τεκμηριωμένα. Τα μοιράζομαι γιατί πιστεύω πως το καλό θα νικήσει. Ως καλό ορίζω την ορθή πληροφόρηση, την πρόληψη, τη λογική χρήση και καθαρισμό των αντικειμένων και φυσικά την έγνοια για το διπλανό και τις ευπαθείς ομάδες.

Δεν είμαι ειδικός, συμβουλεύομαι - ακούω ειδικούς που έχουν περάσει τόσες ώρες δίπλα στον ασθενή, στην έρευνα, στα βιβλία.

Σας προτείνω να μελετήσετε, τα κάτωθί κείμενα. Οφείλουμε να νοηματούμε τους κανόνες για να τους ακολουθούμε. Όχι για 'μας, για όλους... 'μας.

Σχετικά με τη Χρήση μάσκας από το χημικό Δρ Κώστα Νικολάου: