Κρόμπας - Ελευθερίου ή Εκείνος και Εκείνος

Απόλαυση. Με μια λέξη, απόλαυση.

Δυο παιδιά γεμάτα κέφι και μεράκι. Δυο σατιρικά πειραχτήρια. Δυο πηγαία κωμικά ταλέντα, καλλιτέχνες και καλά παιδιά. Πορεύονται σε δρόμους αριστοφανικούς. 

Τους καμαρώνεις, τους χαίρεσαι. Επιτέλους, χαρά. Σε μια ανιαρή, μουντή, άχρωμη Δευτέρα... έδωσαν δροσιά Σαββάτου, ούριο σατιρικό άνεμο, ξεχασιά. Η αίθουσα γέμισε γέλιο. Τι γέλιο, ξεκάρδισμα. Δευτέρα 06 Μαϊου  στον Κινηματοθέατρο Αιγάλεω. 

Το γέλιο - το καλύτερο αναισθητικό - σε κάνει να χάσεις την αίσθηση του χρόνου, του χώρου. Γίνεσαι κομμάτι της ιστορίας, της σκηνής, του παραμυθιού.  

Τι προσφέραν; Αυτό που λείπει. Όχι μονάχα γέλιο μα και ουσία. Ουσία, σκέψη, χωρίς κουλτούρες, με όμορφες ιστορίες, αρμονικά δεμένες.  

Μια σπονδυλωτή επιθεωρησιακή κωμωδία ή stand up comedy με τίτλο «Εκείνος και εκείνος» περιοδεύει στην Ελλάδα με συν-καπετάνιους τους Αντώνη Κρόμπα και Λευτέρη Ελευθερίου. 

Με το που άκουσα τον τίτλο της παράστασης, το μυαλό ταξίδεψε στον αείμνηστο συγγραφέα, μέντορα, φίλο Κώστα Μουρσελά και την τηλεοπτική σειρά «Εκείνος και Εκείνος». Ο Κώστας κατάφερε να εκλαϊκεύσει, να εμπλουτίσει τη σάτιρα με ζητήματα υπαρξιακά, παράλογα, να αμφισβητήσει την εξουσία - Χούντα με παιγνιώδη και ευφυή τρόπο, που διέφευγε από τη λογοκρισία της εποχής.

Οι χαρακτήρες του Κώστα Μουρσελά

Η ζωή συνεχίζεται. Ένα άλλο έργο, στο σήμερα. Δυο ταλέντα στο σήμερα. Αντώνης Κρόμπας ίσον ήρεμη σατιρική δύναμη, ηφαίστειο, σιγουριά. Λευτέρης Ελευθερίου ίσον αριστοφανικός στρόβιλος, μίμος από τις γιορτές του Διονύσου... σαρώνει του πάντες και τα πάντα. 

Και να σου πω και κάτι. Με αφορμή την παράσταση. Άδικα γκρινιάζω, άδικα γκρινιάζουμε. Το ταλέντο όπως και το καλό υπάρχει. Υπάρχει και περισσεύει... για όσους έχουν τα μάτια ανοιχτά και επιμένουν - κοιτούν το φως. 

Αντώνης Κρόμπας

Εκείνος ο  Κρόμπας, Εκείνος ο Ελευθερίου... με πλουραλιστική θεματολογία όπως τη διχόνοια που μαστίζει το έθνος, τα ναρκωτικά ή ένα πρεζάκι που αναζητά επίμονα ένα πακέτο Camel, την ομοφοβία που εντοπίζεις «εντός - εκτός επί τα αυτά», Γιν και Γιανγκ.

Λευτέρης Ελευθερίου

Οι λέξεις δε φτάνουν, δε δύναται να περιγράψουν πόσες φορές ξεκαρδίστηκα από το αυτοσχέδιο χιούμορ, το διαδραστικο - παρεϊστικο κλίμα. Το  ''Κινηματοθέατρο Λ. Κωνσταντάρας - Ρ. Βλαχοπούλου'' γέμισε αγάπη. Ο Αντώνης Κρόμπας προσφέρει γέλιο όχι μόνο με την αμεσότητα αλλά και με την απελπισία των ηρώων που υποδύεται. Με τη παρουσία του δίνει βάθος, υπόβαθρο, ουσία.

Και εκεί που νομίζεις ότι απλά γελάς...  Ένας απολαυστικός ρόλος, ο κος. Κρόμπας ερμηνεύει έναν υποψήφιο talent show εύθικτο, με (μάλλον) χαμηλή αυτοεκτίμηση, με ομιλία ακατανόητη, που προ-ετοιμάζεται να τραγουδήσει, να κερδίσει τους άλλους, αλλά... αλλά αλλά... ίσως έχει χάσει και τον εαυτό του.   

Αυτό είναι το προνόμιο των ταλαντούχων κωμικών, να κάνουν ανθρώπους περιθωριακούς ή ματαιόδοξους, πρωταγωνιστές - ρόλους - θέαμα - έργο - ουσία. 

Έφυγα από το Κινηματοθέατρο χορτάτος. Διάδραση, ατάκες, χαρά, χαρακτήρες, μικρόφωνα, φώτα, αυτοσαρκασμός, μουσική, ποπ κορν, τέχνη, παρέα, μαζί, γελάσαμε με την ελληνική πραγματικότητα, ανθρώπους του περιθωρίου, με υποψήφιους talent show, τη συμμετοχή του κοινού, με εμάς. Άλλωστε, τι άλλο είναι η σάτιρα εκτός από καθρέπτης; 

Αντώνης Κρόμπας - Λευτέρης Ελευθερίου στη Θεσσαλονίκη