 |
| Νικόλας Κακλαμανάκης και Γιάννης Γουλές |
Το κείμενο έγραψε ο Γιάννης Γουλές
Εκεί που νοιώθω έρημος και μόνος, υπάρχουν άνθρωποι - φάροι που σε φωτίζουν. Άνθρωποι που θυμίζουν, πως είσαι αυτόφωτος. Άνθρωποι με χαμόγελο, καλή καρδιά, δίνουν το παράδειγμα, διδάσκουν πως αυτή η έρμη μοναξιά είναι ο μόνος δρόμος, ο μονόδρομος προς την επιτυχία, την επιβίωση, το όραμα.
«Να τολμάς το όνειρο σου κάτω από αντίξοες συνθήκες» αναφέρει ο Νικόλας Κακλαμανάκης. Δεν παλεύουμε μόνο για εμάς αλλά για την Ελλάδα και την οικουμενική της διάσταση.
Οι δυσκολίες, τα εμπόδια, γίνονται οι καλύτεροι μας φίλοι. Έτσι, θα αποδεχθείς εαυτόν, θα εξελιχθείς. Υπάρχουν όρια; Κι η επιβίωση; Αμέτοχος, αγωνιστής ή πρωτ-αγωνιστής;
Αθλητισμός - τέχνη, δε διαχωρίζονται. Κοινό σημείο, ο αγώνας, η τέχνη του ζην.
Η εποχή, δύσκολη. Δεν είναι, την κάναμε. Οπότε; Ας αγωνιστούμε στο δρόμο του ονείρου, των σπουδών, ας επιστρέψουμε τις γνώσεις και όσα καλά λάβαμε, στη νέα γενιά. Το έχει τόσο ανάγκη όσο και εμείς.
Νικόλα, σε ευχαριστώ πολύ. Αδημονώ να επισκεφθούμε σχολεία ξανά. Είσαι ένα υγιές πρότυπο - εμπνέεις τα παιδιά, τη νέα γενιά, την κάθε γενιά. Καλή αντάμωση φίλε μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου