Όταν βαδίζεις σε μονοπάτια απόγνωσης, συνήθως φταίνε οι άλλοι. Γιατί ποτέ δεν έκανες αυτό που ήθελες, αυτό που ονειρεύτηκες; Μα, οι άλλοι δεν με αφήσαν. Αυτοί οι άτιμοι οι άλλοι. Ποιοι; Οι άλλοι, καλέ. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Οι άλλοι, ο άλλος, τα άλλα... ένα βολικό επιχείρημα ενώ μέσα σου σαπίζεις. Βολική συνταγή, εύκολη, γρήγορη. Είναι τόσο απλό το θέμα; Μια θεσούλα θέλω, ένα χιλιαρικάκι, το ΙΚΑ κι όλα καλα. Α, να κάνω και ένα παιδί. Βιά-ζομαι. Όντως; Μπράβο παιδί μου. Άλλου ξεκίνησες, αλλού βρέθηκες, αλλού, αλού φαν παρκ.
Η ελευθερία δεν καταλαβαίνει από επιφανειακές λύσεις, από γρήγορες - εύκολες συνταγές, από βολικά επιχειρήματα, από τερτίπια. Σε καλεί να ξεβολευτείς, να δράσεις, να τολμήσεις όσα δεν τόλμησες ποτέ. Να ξυπνήσεις, να αφυπνιστείς, να αναρωτηθείς.
Δράση ή αδράνεια; Ελευθερία ή απόγνωση; Απόγνωση ή βόλεμα; Βόλεμα ή σάπισμα; Σάπισμα ή δράση; Δράση ή τόλμη; Τόλμη ή έρωτας; Ο έρωτας είναι παντού, στη δημιουργία, στην επιβίωση, στην συνύπαρξη, στο συμβιβασμό που οδηγεί στο όνειρο, στο μαζί, με πλάνο, με προοπτική, με ευθύνη. Μα, δεν με αφήνουν οι άλλοι... ή μήπως δεν αναλαμβάνω την ευθύνη; Εν τέλει... Ευθύνη ή ελευθερία; Ελευθερία ή ευθύνη;
Καλό απόγευμα.
Δρ. Γιάννης Γουλές
Δρ. Γιάννης Γουλές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου