Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Αστακός Αιτωλοακαρνανίας, εκεί χτυπά η καρδιά του καλοκαιριού!

-Το συναίσθημα, ο έρωτας... μεγεθύνουν. 
-Σα φακός.
-Μεγεθυντικός φακός.
-Κάνουν το άσχημο, ωραίο. 
-Το αδύνατο, δυνατό. 
-Το όνειρο, λογική.
-Λες;
-Λέω.

Αυτό που νοιώθω για την πατρίδα μου, τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, είναι... περίεργο, μοναδικό, οξύμωρο, αλλόκοτο, ένα ρακεμικό μείγμα θυμού, λατρείας, αγάπης, μίσους. Πιότερο... αγάπης.

Αγάπη και σεβασμό στην πατρίδα, στους υπερήλικες κατοίκους, σ' αυτούς που έφυγαν, σ' αυτούς που θα έρθουν, στο μέλλον... αλλά και στη γιαγιά που πλέκει χαμογελαστή στο μπαλκονάκι της, στο φαφούτη γέρο που λέει καλαμπούρια στο καφενείο, στον αμόρφωτο μεσήλικα που καπνίζει κρυφά από τη γυναίκα του, παρά τη μυοκαρδίτιδα...

Παιδιά που χαμογελούν, παίζουν, δε φοβούνται, ελπίζουν, κοιτιούνται στα ματιά, αγκαλιάζονται, δεν περιορίζονται στα tag και στα instagram. 

Αλλά και ο ψαράς, ο παντρεμένος, το μάτι του παντρεμένου... κοιτά διακριτικά ή αδιάκριτα.... "εδώ είναι επαρχία"... αλλά και δήμαρχοι, παπάδες, δάσκαλοι. 

Δήμαρχοι, που δεν ονειρεύονται, ανέραστοι, ανθρωπάκια, χωρίς έμπνευση... σαν τους ρόλους που έπλασε ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας  Νικολάι Γκόγκολ



Νικολαϊ Βασίλεβιτς Γκόγκολ (1809-52)

Ο Γκόγκολ, έγραψε την φοβερή κωμωδία-φαρσοκωμωδία "Ο επιθεωρητής" διακωμωδώντας πρόσωπα υπαρκτά... που τόλμησε να τα βγάλει από τη ζωή, από μια συγκεκριμένη επαρχία της Ρωσίας... και να τα βάλει στη σκηνή μαζί με το ακριβές ονοματεπώνυμο τους, μαζί με τη γελοιότητα τους.

Η εν λόγω κωμωδία, παρουσιάστηκε και στο αρχαίο θέατρο του νομού μας, στο αρχαίο θέατρο Οινιάδων το περασμένο καλοκαίρι (2013).

 Αρχαίο θέατρο Οινιάδων

Ο Γκόγκολ, ξάδελφος του Αριστοφάνη... σκάβει βαθιά... στην ανθρώπινη ψυχή, σε σκοτεινά μονοπάτια. Ανθρώπινες συμπεριφορές, ανεξήγητες... που τελικά εξηγούνται... μέσα από το κωμικό καλειδοσκόπιο του Ρώσου, από τη φάρσα. Ο Νικολάϊ φτάνει στις ρίζες της ανθρώπινης ύπαρξης... κι εξηγεί "τις πταίει".

Ο Γκόγκολ έγραψε και το "Ημερολόγιο ενός τρελού". Ένα μυθιστόρημα, ένας μονόλογος συγκλονιστικός, τον οποίο διασκεύασε θεατρικά και ερμήνευσε ο Δημήτρης Χορν την περίοδο 1963-64. Δυστυχώς δεν ζούσα τότε...

Δημήτρης Χορν

Το να αγαπάς το νομό Αιτωλοακαρνανίας είναι σα να αγαπάς μια γυναίκα που σε απατά συστηματικά. Ο λόγος, ανεξήγητος. 


Αυτή η αγάπη, έχει πόνο, μια τρέλα... δικιά της. Σα να είσαι ΑΕΚτζης. Οι λύπες, πιότερες από τη χαρά.

Αέναες συναισθηματικές εναλλαγές, μια συναισθηματική σβούρα μέσα σου, που στο τέλος. σε δικαιώνει, σε ανταμείβει.

Δεν θα ξεχάσω τις όμορφες "καλημέρες" στο χωριό, έστω κι αν ο άλλος λέει από μέσα του "ο βλάξ πρωί-πρωί".

Πιστεύω στον τόπο μου, τον αγαπώ... εκεί θα καταλήξω, σ' αυτά τα χώματα, να κάνω παρέα στον παππού. 

Στον παππού, που μου χάρισε την φλυαρία, το γονίδιο της γραφής. 

Στον παππού που με αγκάλιαζε συνεχώς, που μου λεγε παραμύθια. Όταν συναντηθούμε, ελπίζω να μου πει κι άλλα.

Ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας και η συνοικία "Χοβολίο", δεν είναι πέρασμα, είναι αγάπη, σταθμός, έχει ανθρώπους φιλόξενους και... οξύθυμους. 

Περάστε το καλοκαίρι να πιείτε ένα ποτό στο "Λιόγερμα cafe-bar", να χορέψετε στο "Ιόνιο club" (στα πρότυπα των club της Ibiza!), να φάτε παγωτό στο "Μη σε μέλι" ή να κάνετε τη μαγευτική διαδρομή μέχρι το Μύτικα, για να φάτε το παραδοσιακό κανταΐφι με μπάλα παγωτό  στο γνωστό παραθαλάσσιο ζαχαρο-καφενεδάκι. Αξίζει!

Το λιμάνι του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας

 H Ibiza-Μύκονος-Miami της Δυτικής Ελλάδος, ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας, πάντα χαμογελαστός, με τις δαγκάνες κρυμμένες για τους καλοπροαίρετους περαστικούς... σας περιμένει

Η φιλοξενία των ντόπιων, δεδομένη! Ακόμα το σκέφτεσαι;

Αστακός - Θέα από το Μοναστήρι του Άι Γιώργη

Το κείμενο έγραψε ο 
Συγγραφέας – Ηθοποιός 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: