Δεν σας ξέρω, δεν με ξέρετε, όμως
επικοινωνήσαμε. Πώς; Είμαι ο θεατής, θεατής της παράστασης «Σσσσς... Κάποιος έρχεται» την Κυριακή 21 Οκτ 2012.
Νομίζω δεν ήμουν παθητικός
δέκτης, ήμουν θεατής-θεατής, συν-δημιουργός, όπως και τα άτομα που ήταν γύρω μου… απ’ όσο αντιλήφθηκα.
Θέλω να πω στην ομάδα σας, ένα
ευχαριστώ. Ευχαριστώ για τα όμορφα 60 λεπτά που μας χαρίσατε, για τα όμορφα
συναισθήματα, για τις ξεχωριστές προσωπικότητες που εργάστηκαν συλλογικά. Σας ευχαριστώ
για τον κόπο σας, που εξαργυρώθηκε (και) μέσα από το χαμόγελο μας. Ευχαριστώ
για την θεατρική πυκνότητα που είχαν αυτά τα όμορφα 3600 δευτερόλεπτα.
Ευχαριστώ το έργο για την
αισθητική που ακολούθησε. Ενώσατε κείμενα, δικά σας και ξένα… με αρμονία. Ήταν ενιαίο
έργο… χωρίς να φανεί στιγμή πως ήταν παζλ.
Ακόμα και η Ευαγγελία που μπαινό-βγαίνε
όπως ο κομπέρ στις παλιές επιθεωρήσεις, δεν φάνηκε «ντίπ» ξεκούδουνη.
Ευαγγελία, μου φάνηκες σαν σερβιτόρος ενός επίσημου δείπνου. Πάντα η είσοδος, το βάδισμα σου, είχε τη σωστή δόση θεατρικής
τρέλας.
Έτσι έμπαινες, για να μας πεις-σερβίρεις
κάτι. Κάτι δροσιστικό, άμεσο, χιουμοριστικό. Και μην ξεχνάμε ότι το χιούμορ
προέρχεται από τη λέξη χυμός… Ωραίος ο χυμός σου.
Ευαγγελία, δεν ξεχώρισες μόνο για
τη θεατρικότητα , το κουστούμι, τη φωνή αλλά… για την αμεσότητα, τη λαϊκότητα
σου, με την καλή έννοια. Ήσουν προσιτή και ακομπλεξάριστή. Παρότι έχεις περάσει
πολλά… στη σκηνή απαντάς με αγάπη. Κι αυτή την αγάπη εισπράξαμε.
Σχετικά με το Θανάση, το
σκηνοθέτη-ηθοποιό της παράστασης. Θανάση, έχεις μια «προκαταβολή» γέλιου από το
DNA σου,
τη γουανίνη-κυτοσίνη σου. Μπράβο για τη σκηνοθεσία, μπράβο και για μια στιγμή,
για μια σωματική σου έκφραση στο μονολογάκι σου «χημικός πόλεμος κλπ», εννοώ τη
σωματική έκφραση όταν υποδυόσουν πως φλέρταρες σε κάποιο σημείο του μονολόγου.
Συγχωρέστε με αλλά δεν θυμάμαι τα ονόματα σας.
Μπράβο στον ηθοποιό «Βαριέμαι» γιατί την εσωτερικότητα του
χιούμορ του. Έδειξε πως με απλά υλικά φτιάχνεται το καλό φαί. Εμένα με έπεισες
πάντως.
Μπράβο στην κοπέλα, τη μελαχρινή της
ομάδας, για τη στιγμή που στράβωσε το στόμα της, που τσαλακώθηκε και εκτέθηκε
για να υπηρετήσει το χαρακτήρα της. Πόσο γοητευτικό είναι να εκτίθεσαι τελικά…
Μπορώ πολλά να γράψω
σελίδες για τον καθένα, όπως και για την παράσταση. Θα μου
πεις όλα θετικά τα είδες;
Υπάρχουν και αρνητικά όπως… η
σκηνή της υποδοχής, εκεί που μιλούσατε για τον ηγέτη… δεν με πείσατε. Ήσασταν
πολύ καλοί, τα καλά παιδιά… Για ’μένα η σκηνή απαιτούσε τον κακό σας εαυτό, μια
πιο σκοτεινή πλευρά.
Όπως και να ’χει.. το θέατρο
είναι όπως η ζωή, υπάρχουν οι αληθινές στιγμές και οι μη. Σημασία έχει ότι το
αποτέλεσμα είναι θετικό, συλλογικό, όμορφο. Είστε στην αρχή ενός πολύ όμορφου
δρόμου και ’μας γοητεύσατε, τα καταφέρατε τόσο με την εσωτερική όσο και με την εξωτερική ομορφιά σας. Δίκαιος ο δρόμος της
τέχνης που επιλέξατε.
Καλή συνέχεια από έναν γοητευμένο
θεατή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου